Mineral de Pozos, ooit was het een bruisende koloniale stad, vlak bij San Miguel de Allende. De activiteiten in de mijnen die het stadje omringen trokken bewoners aan. Rond 1895 was het hoogtepunt bereikt en leefden er zo'n 70.000 mensen,waren er 306 mijnen waar gewerkt werd en 500 bedrijven in de industrie.
De Mexicaanse revolutie begon rond 1910 en vanaf dat moment ging het bergafwaarts met Pozos. Enerzijds vanwege de gevechten en anderzijds omdat de mijnen regelmatig onder water kwamen te staan. Steeds meer bedrijven verdwenen. Daarna daalde de zilverprijzen dramatisch, in 1927 sloot uiteindelijk het laatste bedrijf.
In 1920 leefden er nog maar zo'n 200 mensen in de stad. Vanwege het historisch belang van Pozos werd de stad in 1982 benoemd tot Nationaal Monument en begon de stad opnieuw bewonders aan te trekken, hetzij in kleinere aantallen.
Vandaag de dag wonen er zo'n 2000 mensen in Pozos. Boeren, herders en... kunstenaars.
Er is niets veranderd aan de stad, afgezien van het feit dat alle gebouwen in verval geraakt zijn. Op deze plek, waar ooit 70.000 mensen woonden en werkten zijn nu voornamelijk verlaten gebouwen te vinden. Huizen, een kerk, een oude arena waar stierengevechten werden gehouden en oude treinstations. Een aantal van de mijnen zijn ook nog te bezoeken.
Je kunt lopend, te paard of op de mountainbike de omgeving verkennen en dat zijn we dan ook van plan, op zeer korte termijn.
Er zijn 3 hotels in het stadje: dit is er één van.
No comments:
Post a Comment