Het mummiemuseum, oftewel Museo De Las Momias, Guanajuato.
Dit is een verhaal apart. Dit museum wordt ook wel gezien als het ultieme voorbeeld van de Mexicaanse obsessie voor de dood. Door de samenstelling van de grond (mineraalrijk) en de droge lucht in Guanajuato mummificeren de hier begraven doden binnen 10 jaar.
Dit werd voor het eerst geconstateerd in 1865, toen de eerste lijken werden opgegraven om ruimte te creeëren op het kerkhof.
Vandaag de dag worden er meer dan 100 toemalige inwoners van Guanajuato tentoongesteld in het museum.
De gezichtsuitdrukkingen zijn grotesk en de lichamen zien er uit als uitgedroogde zakken huid, waar het lichaamshaar nog op te vinden is. Een greep uit de collectie: iemand die is doodgestoken, een persoon die is verdronken en een ander die vermoedelijk levend was begraven.
De gezichtsuitdrukkingen zijn grotesk en de lichamen zien er uit als uitgedroogde zakken huid, waar het lichaamshaar nog op te vinden is. Een greep uit de collectie: iemand die is doodgestoken, een persoon die is verdronken en een ander die vermoedelijk levend was begraven.
Er zijn ook een aantal babies te zien, waaronder de kleinste menselijke mummie ter wereld. Een 6 maanden oude foetus, overleden in de buik van de moeder toen zij stierf.
Het klinkt waarschijnlijk erg horror-esk en dat was het ook wel, maar vreemd genoeg was de presentatie wél respectvol.
Er mocht niet gefotografeerd worden... maar we konden het echt niet laten.
No comments:
Post a Comment